SİVAS’IN ATEŞİ ŞURACIKTA…
Albert Camus, 51’de yazdığı “Başkaldıran İnsan”ında, “Hiçbir şeyin anlamı yoksa, hiçbir değere evet demiyorsak her şey olanaklıdır. Kişi, kendini cüzzamlıların yaşamına adayabileceği gibi, insanların yakılacağı ateşler de tutuşturabilir.” diyor.
Dünya dönüyor diyen Giordano Bruno’dan bugüne “Ortaçağ zorbalığı”, Camus’nun da deyişiyle insanların yakılacağı ateşler tutuşturuyor.
Bruno’yu ateşe atan din-iktidar sarmalıyla bu ülkede dünün ve bugünün saldırganlığı aynıdır.
Ancak yine de dünya özgür, eşit bir yeryüzü için dönüyor. 50’li yıllardan günümüze gerici iktidarların beslediği “kindar ve dindar” kara kamunun, çetelerin kıyımlarına karşı…
Ancak yine de bilincimiz ve direncimiz günden güne adalet ve özgürlük için bileniyor.
Yirmi beş yıl oldu ama daha dün gibi. Acımız demeyeceğiz anımız ve öfkemiz dipdiri, taptaze… Şuracıkta…
Yirmi beş yıl önce gerici iktidarların beslediği katiller, kardeşlerimizi Sivas’ta “engizisyon ateşi”yle yaktılar.
O küçük cehennemi unutmak olası mı?
Unutmadık.
Unutmayacağız.
İdamlar, cezaevleri, toplu mezarlar, yargısız infazlar…
Çorumlar, Maraşlar, Sivaslar, Robaskiler, Reyhanlılar, Suruçlar, Ankaralar…
Bu ülkenin yakın tarihi kanla örülü.
Bunların hepsi bizler için birer yangındır.
Yangın sürüyor.
Onlar, bu ülkede bu kanlı yangınlar olmamış gibi halkın belleğini yalanlarıyla boğmak istiyorlar.
Bu yalanları seçim öncesi sevgili halkımızın üstüne boca ettiler, seçim sonrası da edecekler.
Ama onların yalanları bizi kandıramayacak
Onların karanlığı bizim bilincimizle ışıyacak.
Biz yazarlar, buna inanıyoruz.
Bunun için şimdi daha fazla yan yanayız.
Ülkenin içine çekildiği o kanlı kuyuyu da kurutmak için.
Bu direnç, vicdan örgütlenmemizin öncüsüdür.
Bu vicdan bize Sivas’ı unutmayın, diyor.
UNUTMADIK
UNUTTURMAYACAĞIZ!
TÜRKİYE YAZARLAR SENDİKASI
—