İrfan Yalçın’ı kaybettik!

Sendikamızın üyesi yazar ve çevirmen İrfan YALÇIN, 29 Haziran 2024  aramızdan ayrıldı. 
Türkiye Yazarlar Sendikası olarak ailesine, yakınlarına, dostlarına, yazar ve çevirmen arkadaşlarına başsağlığı dileriz.

TYS YÖNETİM KURULU
****************************************************************************************************

Sendikamız Genel Sekreteri Tahir Şilkan, yazar hakkında: 

“Edebiyatımıza unutulmaz eserler kazandıran İrfan Yalçın, “Ölümün Ağzı” romanını, maden ocaklarında can vermiş, sakat kalmış, madenin bütün çilesini çekmiş ancak hiçbir zaman insan onuruna yaraşır yaşatılmamış tüm emekçilere adıyor. İrfan Yalçın, “Ölümün Ağzı”nda grizu patlamasında ölenleri, ölüsünü sevdiklerinin yanına götürüp gömemeyenleri, aylarca insanlık dışı çalışma koşullarında zorla çalıştırılıp, jandarma-devlet baskısıyla canından bezen köylü emekçilerin yaşadıklarını, yürek dağlayıcı gerçeklik ve güzellikte anlatmıştır.

Maden ocaklarından firar edenlerin evlerine yapılan jandarma baskınlarını, dayak, küfür, gözaltı, hatta ırza tecavüz olaylarını anlattığı romanında; iş mükellefiyetinin yarattığı dramları belleklerimize kazımıştı “

=================================================================================

BİYOGRAFİ

Yazar ve çevirmen İrfan YALÇIN, 23 Nisan 1934, Zonguldak doğumlu. Zonguldak Çelikel Lisesi (1953), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü (1960) mezunu. Kozan (Adana), Çarşamba (Samsun), Zonguldak liselerinde Fransızca öğretmenliği yaptı. 1972 yılında öğretmenlikten ayrılarak İstanbul’da bir kitabevi açtı ve Z Yayınevini kurup yönetti. Varlık ve Türk Dili dergilerinde yayımladığı şiir, öykü ve çeviri yazılarından sonra, bir süre yazın yaşamına ara verdi.

1959 yılından itibaren hikâye, eleştiri ve çevirileri Varlık, Türk Dili, Soyut, Gelecek, Yeditepe, Yansıma dergilerinde yayımlandı. Yeni Dergi’nin 1968 yılında açtığı bir yarışmada “İnce Memet” eleştirisiyle ikincilik, Milliyet Yayınları 1974 Roman Yarışmasında Pansiyon Huzur (1975) romanıyla ikincilik, Ölümün Ağzı (1979) romanıyla da 1980  Türk Dil Kurumu Roman Ödülünü kazandı. Tiyatro oyunları da yazdı. Pansiyon Huzur ve Fareyi Öldürmek adlı romanları sahneye uyarlandı. Ölümün Ağzı adlı eseri Rusçaya çevrilerek yayımlandı. Genelevde Yas adlı romanı filme alındı.

ESERLERİ:

ROMAN: Pansiyon Huzur (1975), Fareyi Öldürmek (1977), Genelevde Yas (1978), Ölümün Ağzı (1979), Büyük Soytarı (1982), Uzun Bir Yalnızlığın Tarihçesi (1991), Annem Babam ve Ben (1995).

OYUN: Plastik Hayatlar (oyn. 1981-82), Zor Günler (oyn. 1987), Aşağıdakiler (oyn. 1991).

ÇEVİRİ: Şafak Kızı (1974) – Gemide İsyan (1979) (J. London’dan), Darağacında Röportaj (J. Fuçik’ten, 1974), Cezayirli Devrimci – Tepedekiler (E. Roblés’ten, 1981), Olağanüstü Bir Olay (N. Pritulina’dan, 1981), Piaf: Bir Sevda Türküsü (D. Grimault – P. Mahé’den, 1984), Son Osmanlı Hahambaşısının Mektupları (E. Benbassa’dan, 1998).