DAYANIŞMANIN ÖYKÜSÜ

Sözcüklerdir kapıyı açan. Üstümüzdeki taşları kaldırmasa da ağırlığını alır. Yolunu açar karanlığın. Sevgiyle. Elini tuttumu.

Öykü, sözcük sözcük insanı, doğayı, eşyayı, yaşamı yeniden yaratır.

Öykü yaşadıklarımızdır. Bütün yaşananları/yaşatılanları duygularımız, düşüncelerimiz, düşlerimiz, hayallerimizle birlikte, en acısından en tatlısına akıl süzgecinden geçirerek gönül gözüyle süzer. Gerçeğin gerçeğine ulaştırır.

Öykü, ilk çağdan günümüze, taş taş üstüne koyarak bugünkü uygarlığı yaratan insanın öyküsüdür. İnsanın emeğiyle yarattığı uygarlığın zenginlikleriyle güzelliklerinin hep birlikte eşitçe paylaşılmasından/paylaştırılmasından yanadır.

Öykü, dünyaya bakışımızı yeniler. Umudun yolunu açar. Sağaltıcıdır çünkü.

Bugün, 14 Şubat Dünya Öykü Günü’nde çekilen acılara karşı dayanışmanın, yardımlaşmanın, birlikteliğin öyküsü yazılıyor.

Türkiye Yazarlar Sendikası Genel Başkanı Adnan Özyalçıner