II. ANKARA KATLİAMINI KINAMA

YAŞAM ÖLÜMLE DEĞİL, YAŞAMLA EŞİTLENİR.
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.
En güzel dünyaları
yaktık ellerimizle…” diyordu yeryüzünün “barış oğulu” Nâzım Hikmet.
O zaman dünyada savaş vardı, yine dünyada savaş var. Ancak insanlık artık sadece savaşlarla yitip gitmiyor. Uzak Doğu’dan, Ortadoğu’dan Avrupa’ya, Uzak Batı’ya yeryüzü katliamlarla da sarsılıyor. Bu fay hattının ortasında, en kırılgan sınırındaysa Ortadoğu ve sevgili yurdumuz var.
Nicedir gözlerimizi ölüm haberleriyle açıyoruz.
Reyhanlı, Diyarbakır, Suruç, Ankara, Sultanahmet ve yine Ankara…
Savaş dili, ne yazık ki yaralarımızı sağaltmıyor, onlara tuz basıyor. Ortadoğu yangınına körükle koşuyor. Barışla ve iletişimle çözülebilecek sorunlarımız, bu kanlı dilin kışkırtmasıyla, intikam histerisiyle çözümsüzlüğe gidiyor.
Komşumuz Suriye, Rusya düşmanımız oldu. Ülkenin doğusunda asker, polis, halk ölümleri, gazetelerin sıradan, gündelik haberlerine dönüştü.
Doğu’da ve Batı’da genç yaşlı, çoluk çocuk, asker polis durmadan ölüyoruz.
Oysa biliyoruz ki yeryüzünden ölümlerin kanlı sisini dağıtacak ışıltılı, büyülü tek sözcük vardır: BARIŞ!
Ülkenin kalbinde patlayan son bombalar da bu evrensel düşü yok etmeyi hedeflemiştir.
Ankara’da yapılan bu katliamı lanetliyor, insanlığın kurtuluşunun savaşla değil, barışla olacağına inancımızı yineliyoruz.
Halkımızın başı sağ olsun.

TÜRKİYE YAZARLAR SENDİKASI
—
TÜRKİYE YAZARLAR SENDİKASI
0212 259 74 74