Hasan Özkılıç Vefat Etti!

          “Bu dünyada bir nesneye    
yanar içim göğnür özüm       
yiğit iken ölenlere      
gök ekini biçmiş gibi”

Edebiyatının kıymetli ismi, değerli yazar Hasan Özkılıç, ne yazık ki bugün aramızdan ayrıldı. Onun edebi dünyaya kattığı derinlikler ve ilham veren satırları, kalbimizde yaşamaya devam edecek. Ailesine ve tüm sevenlerine sabır ve başsağlığı diliyoruz.

Türkiye Yazarlar Sendikası

************************************************************************

BİYOGRAFİ

Anadolu’nun Sessiz Diliyle Anlatan Bir Hikâyeci

Hasan ÖZKILIÇ, 1951 yılının 12 Mayıs sabahında, Iğdır’ın güneşli ve sessiz topraklarında doğdu Hasan Özkılıç. Hanım ve Emirali Özkılıç’ın oğluydu o; küçük yaşlarında ailesiyle birlikte Turgutlu’ya göç ettiğinde, hayatının ilk satırlarını yazmaya başladı sanki. Orta ikinci sınıfa kadar Iğdır’ın tozlu sokaklarında, çocukluk hayallerinin ve Anadolu’nun sıcaklığıyla yoğrulan anılarla büyüdü. 1968 yılında ailesi Manisa’nın Turgutlu ilçesine taşınıp burada yeni bir hayatın kıyısında durdu. Turgutlu Lisesi’nden 1973’te mezun olurken, yeni ufuklara doğru ilk adımlarını attı. Ege Üniversitesi İşletme Fakültesi’nin kapısından içeri girdiğinde, sadece bir eğitim değil, aynı zamanda kendi sesini bulma yolculuğuna başladı; 1980’de mezuniyetini tamamladı.

1976’dan beri mali müşavirlik ve danışmanlık mesleğine adım attı. Ancak onun gerçek dünyası, kaleminin ve yüreğinin derinliklerinde saklıydı. 2000-2006 yılları arasında İzmir’in kültür ve edebiyat sahnesinde önemli bir yer tutan Agora Yeni Binyıl Edebiyat, Kültür ve Sanat dergisinin yayın yönetmenliğini yaptı; 45 sayfalık sayfalarında Anadolu’nun hikâyelerini, insanlarını ve seslerini yaşattı. 2008’de ise Doğu Öyküleri adlı kitabında, öyküleriyle Doğu’nun gizemli ve derin dünyasına bir kapı araladı.

Hasan Özkılıç’ın ödüllerle süslenmiş edebi yolculuğu, onun anlatım gücünün ve duygularına dokunuşunun kanıtıdır. Gönlümün Şirazesi Bozuldu adlı kitabıyla 2008 Haldun Taner Öykü Ödülü’nü, Zahit romanıyla 2013’te Orhan Kemal Roman Armağanı’nı, Sonunda Herkes Yalnız adlı eseriyle ise Antalya Edebiyat Ödülleri kapsamında en iyi öykü kitabı ödülünü kazandı. Hâlâ İzmir’in rüzgârına karışmış, kendi hikâyelerini anlatmaya devam ediyor; ailesiyle, sevgiyle, ve bir çocuğun masumiyetiyle dolu hayatında.

1970’lerin başında, ilk öyküleriyle edebiyat sahnesine adım attı Hasan Özkılıç. Anamın Umudu adlı hikâyesi, 1973 yılında Demokrat İzmir gazetesinde yayımlandığında, Anadolu’nun yüzünü ekrana yansıtan bir ses gibi yankılandı. Sonra öyküleri, Edebiyat Cephesi, Öykü, Küçücük, Çıkış, İnsancıl, Evrensel Kültür, Gerçek Sanat, Adam Öykü, Agora, Yelkovan ve Notos gibi dergilerde hayat buldu. Bir on yıl öyküden uzak kaldıysa da, 1994’te yeniden kalemini kaldırdı; yeni öyküleriyle okuyucuyla buluştu: Kuş Boranı, Şerul’da Beklemek, Orada Yollarda, Gönlümün Şirazesi Bozuldu, Lataros Değirmeni’nde Üç Dakika ve Sonunda Herkes Yalnız.

Romanları ise, onun anlatım dünyasının farklı bir boyutuydu. 2012’de yayımlanan Zahit, yirmi yıl boyunca Anadolu’nun köylerinden şehirlerine göç eden, acı ve umutla yoğrulmuş dört kardeşin hikâyesini geriye dönüşlerle anlatır. Zahit’in ailesinden kopup terör örgütüne katılan, Nahit’in peşinden cezaevinde açlık grevlerine giren gençlerin öyküsü, Türkiye’nin karanlık ve aydınlık yüzlerini aynı anda gösterir. Bu roman, sadece bir hikâye değil, bir dönemin panoramasıdır; Erden Kıral’ın yönettiği Gece filmiyle de sinema ekranına taşındı.

Hasan Özkılıç, öykülerinde Anadolu insanının sesiyle buluşur. Doğu Anadolu’nun, özellikle de Iğdır ve Kars’ın insanlarını, aşkın, umudun, yalnızlığın ve hayatın zorluklarının iç içe geçtiği sade ve şiirsel bir dille anlatır. Masal ve halk hikâyelerinden ilham alırken, öykülerine mistik bir hava ve sinematografik bir dokunuş ekler. Kuş Boranı’ndaki “Bir Yanı Yaralı” ve Orada Yollarda’daki “Güzel Günler İçin” öyküleri, Erden Kıral tarafından filme alınmıştır. Ayrıca, “Adı Kargalarda Saklı” öyküsü Özcan Alper tarafından Moto Guzzi adıyla kısa metrajlı filme uyarlanmıştır.

Hasan Özkılıç, kelimeleriyle Anadolu’nun derinliklerindeki sessizliği ve geçmişin yankılarını gün yüzüne çıkaran, içten ve sade anlatımıyla edebiyatımıza yeni bir soluk getiren bir hikâyecidir. Onun kaleminden çıkan her satır, Anadolu’nun ruhunu ve insanını yaşatan, zamanın ötesinde bir anlatıdır.