Şerif Temurtaş’ın “Edebiyatta İsyan” raflarda!

Edebiyatta İsyan’da!

Şair sapanın içindeki taştır; ne kadar ileriye atılmak istiyorsa o kadar geriye çekilmelidir. Kendinden önceki sanatı ne kadar doğru özümserse o kadar yetkinleşir.

Temurtaş çok etkilendiği şair ve yazarlardan E. Gökçe, A. Kadir, G. Akın, H. H. Korkmazgil, R. Durbaş, V. Çolak, A. Erhan ve Mehmet Çetin’le ilgili görüşlerini de işlemiş Edebiyatta İsyan’da! Yineleyelim: Bu bir değerbilirlik olduğu kadar, toplumcu gerçekçi mirasın kuşaklara aktarılmasıdır. “En Çok Gurbettir Durbaş Şiiri” isimli denemesinde Temurtaş, Refik Durbaş’ın genç şairleri destekleyen tavrından söz ediyor. Kendisi de bu geleneği sürdürür. Bu yönüyle bana katkıları çoktur. İncelik ve duyarlıkla şiirinizin aksayan yanını gösterir, kenara çekilir. Son sözü size bırakır. Bir konuşmamızda öğrettikleri için teşekkür ettiğimde, karşılıklı öğreniyoruz demişti. Bu erdemdir işte!

Şerif Temurtaş’ın denemeleri bir kuşun birdenbire havalanmasına benzer. Ama o uçuşta uçmanın görkemini, gökyüzünü ve kuşun kanadına takıp götürdüğü yeryüzünden yaşanmışlıkları görürsünüz. Bu yüzden uçuş, bir anlık olsa da anlamlar derindir. Belki de bunun için diyordu Füruğ Fehrruhzad; “kuş ölümlüdür, sen uçmayı hatırla!” Evet, Edebiyatta İsyan’da hatırladığımız her şey yaşamdan ve yaşatmak içindir.

                                                                                                                          HASAN ÇAPİK